MOSje.iS de man die een gat in de lucht sprong en verdampte
Lieve AnneMeisje,
Het rapen van noten is als het terugvinden van schrijfsels, een prettige bezigheid. Deze week las ik zo’n beetje alles wat ik ooit schreef, en dat is veel. Ik was het helemaal vergeten, maar toen ik een jaar of 16 was dichtte ik een rondeel, vooral in de middeleeuwen een populaire bezigheid.…
lees verder >>>
E.T. is erg onhandig. Steeds als ik bij haar ben heeft ze een lijst met ophangklusjes klaarliggen. Gordijnrails, fotolijstjes, spiegels, een medicijnkastje. Alles staat of ligt bij haar op de vloer en moet aan de wand.
Ze schaamt zich wel een beetje dat ze die dingen niet zelf kan.…
lees verder >>>
Op de A12 ter hoogte van Woerden. Ik kruis de Enkele Wiericke. Een riviertje misschien, of een kanaal. Natuurlijk vraag ik me af of er ook een dubbele is. En warempel, even later passeer ik de Dubbele Wiericke. Het verbaast me dat ik er vrolijk van word.…
lees verder >>>
Toen ik als student op kamers woonde kwam Jan Kelderman vaak bij me eten. Hij hield vooral van boerenkool met worst en marcaroni, maar ook van andere eenpansgerechten die ik maakte.
Jan had lang blond haar tot op zijn schouders en een androgyn uiterlijk.…
lees verder >>>
Soms gaat een boek lezen bij mij als volgt. Ik lees eerst de achterflap, dan het laatste hoofdstuk, en worstel me vervolgens pagina voor pagina naar de openingszin. Dat vinden schrijvers vast niet leuk, maar ze kunnen gerust zijn. Ik doe het stiekem.…
lees verder >>>